Sjećanje na palog borca: Ejub Krpo, dječarac koji je postao borac
Ejub Krpo, mlađi brat palog borca Husrefa Krpe, bio je ilegalac i terenac tokom NOB-a. Poput starijeg brata ostavio je za sobom obilatu zbirku fotografija iz života (pred)ratnog Mostara.
Ejub Krpo (1922. – 1944.) rođen je u Mostaru kao najmlađi sin u porodici Sulejmana Krpe, u kojoj je raslo još četvero starije djece: sestra Hasnija i braća Husref, Enver i Alija.
Cijela porodica će aktivno učestvovati u pokretu otpora.
Učiteljska škola:
Od 1939. do 1943. Ejub pohađa Učiteljsku školu u Mostaru, koliko to jednim dijelom školovanja dozvoljavaju ratne prilike. Iz tog perioda u porodičnom albumu sačuvane su sljedeće slike – prepoznajete li nekog od tadašnjih mostarskih školaraca? – pišite nam.
Šta je Mostarac bez Neretve
Neretva – učiteljica života tadašnjih Mostaraca, bila je omiljeno mjesto za druženje. Mladi Mostarci ni tokom rata nisu propuštali priliku da siđu do vode. Snimano u blizini Carinskog mosta, nedaleko od kvarta Carina gdje su živjeli Krpe:
Slikano nakon mature 1942. godine:
Početkom rata na Carini vrije kao u košnici. Brojni omladinci iz ovog mostarskog kvarta koji je dao pet narodnih heroja, angažuju se u pokretu otpora. Krajem proljeća u Mostar se iz kratkotrajnog Aprilskog rata vraća stariji brat Husref. Ovaj profesor i iskusni planinar i sportista, nakon više sedmica pješačenja preko planina čak iz Makedonije, silazi u Mostar u oficirskoj uniformi i s puškom, što mora ostaviti utisak na mladog Ejuba. Husref odlučuje da je došlo vrijeme za borbu, što zdušno prihvata cijela porodica Krpo.
Ejub postaje član SKOJ-a te iste godine i učestvuje u mnogim akcijama skojevske organizacije škole i kvarta, što, po svemu sudeći, nije promaklo italijanskim vlastima. Uhapšen je jula-avgusta 1942. godine i smješten u poznati mostarski zatvor “Ćelovina”. Srećom, izbjegao je, za razliku od nekih drugih Mostaraca, da bude otpremljen u zloglasnu Mamulu, te je nakon više od mjesec dana pušten na slobodu.
Iz Ćelovine pravo na omiljenu rijeku: Po izlasku iz zatvora, Ejub utjehu traži u raji, druženju i – Neretvi:
Ejub stupa u odred oktobra 1943. godine. Od maja naredne godine djeluje kao politički radnik na terenu Prozora. Prema jednom članku, “bio je obljubljen kao terenac”. Nakon jednog okršaja kod sela Džanići iznad Konjica 19. novembra 1944. godine, zarobljen je od ustaša (prema jednom drugom izvoru, od “specijalnih njemačkih jedinica”) i likvidiran.
Sudeći po datumima na poleđini fotografija, ovo su Ejubove dvije posljednje fotografije uslikane 7.8.1943. godine, oko dva mjeseca pred odlazak u partizane:
PRILOZI:
Tokom NOB-a prvi gine stariji brat Husref. Druga dva brata Alija i Enver su takođe bili partizani, a sestra Hasnija aktivno je pomagala gradski pokret otpora. Sve troje su dočekali slobodu. Ejub je sahranjen u partizanskom groblju u Džanićima u zajedničkoj grobnici. Na tom mjestu je 1952. godine podignut spomenik sa spomen-pločom borcima poginulim u tom kraju.
Izvori: Fotografije borca – porodični arhiv. Fotografije spomen-ploča: S. Demirović (2018.). Spomen-ploče su razbijene u vandalskom napadu 14/15. juna 2022. godine. Zahvaljujemo porodici Krpo Demirović na ustupljenom materijalu.
Povezani članci: