Veljko D. KUZMAN 

VELIMIR VELJKO (DANILA) KUZMAN, rođen 29. decembra 1924. u Pijescima kod Mostara. Trgovački pomoćnik. U NOV i POJ stupio avgusta 1944. u 3. bataljon 13. hercegovačke brigade. Borac, poginuo 14.10.1944. u Zavali u Popovu Polju.

ODLOMCI IZ LITERATURE:

O Veljkovoj pogibiji je zabilježeno:

„U periodu od 13. do 15. oktobra 13. brigada (1, 3, 4. i pridati 1. bataljon 12. brigade sa Bobanskom partizanskom četom) je, uz podršku jednog topa 75 mm, oslobodila stanice Zavalu, Čvaljinu i Ravno i, goneći razbijene neprijateljske snage, do 16. oktobra izbila pred željezničku stanicu Turkoviće. Tom prilikom u rejonu Zavale i Ravnog ubijeno je 83 talijanska fašista i 15 ustaša, dok je 218 zarobljeno. Zaplijenjeno je: 2 topa, 3. mitraljeza, 2 minobacača 81 mm, 1 minobacač 60 mm, 8 puškomitraljeza, 207 pušaka, 10.000 metaka i 25 tovarnih grla, mazgi. Jedinice 13. brigade su imale 3 poginula i 8 ranjenih. Poslije oslobođenja Zavale 1. bataljon 12. brigade je vraćen u sastav svoje brigade orijentisane prema Dubrovniku. Kod Zavale, 14. oktobra poginuli su borci 3. bataljona: Veljko Kuzman iz Zitomislića Abdulah Nanić (Avdo) iz Sarajeva i Novica Stajčić iz Vlahovića. Istog dana kod Ravnog je smrtno ranjen borac 3. bataljona Veljko Anđelić iz Dubočana.“ 

Veljko je spomenut na još jednom mjestu u istorijskoj literaturi, nakon pogibije:

„Uoči posljednjeg juriša komandant 3. bataljona Novica Kijac (…)  pozvao je u prvi sumrak borce ovog voda i od njih zatražio da likvidiraju bunkere na utvđenom platou. Borci su, ćuteći, stavljali u torbice ručne bombe, više tužni što su toga dana, povlačeći se, izgubili Veljka Kuzmana, nego zabrinuti da li će moći tako brzo likvidirati ustaško uporište. Komandant Kijac bio je odlučan: njegova zapovijest morala se izvršiti (…)“