Pero V. LAŽETIĆ 

PETAR PERA (VLADIMIRA) LAŽETlĆ, rođen 14. aprila 1921. u Mostaru, pekar, član SKOJ-a od 1941. Učestvovao je u nabavci materijala i municije za Odred, konkretno, u čuvenom upadu Carinske udarne grupe u Sjeverni logor, prilikom čega su Mehmed Trbonja Meha, vođa grupe, Mehmed Arap, Živko Papo Henći i Hasan Zahirović Laca iznijeli raznu vojnu opremu, uključujući 44 puške, a Pero Lažetić sa drugovim prenio na sigurno mjesto. U Bataljon krenuo sa prvom grupom Mostaraca, ali se vratio jer je “u prvoj akciji, u borbama oko Plane, bio teže ranjen u ruku”. U Bataljonu je opet od oktobra 1941, poginuo kao borac za vrijeme četničkog puča u  Dramiševu kod Nevesinja juna 1942.

Zabilježeno je sjećanje na pogibiju Pere Lažetića. Bio je u odredu koji je pokušavao da pritekne u pomoć borcima zarobljenim u Dramiševu od strane četnika:

„Početkom juna, kad su otpočele borbe naših partizanskih bataljona sa Italijanima i četnicima u Donjem nevesinjskom polju, odakle se čula topovska paljba, Glogovci su unijeli nemir u naš vod na Dramiševu. Otpočelo je odvajanje mještana od boraca »sa strane« i počela se pronositi priča da su partizani u istočnoj Hercegovini razbijeni i da se mještani boje za budućnost sela. Osman Grebo, omladinski rukovodilac, došao je 3. juna u Štab Bataljona i ispričao o čudnim pojavama na Dramiševu rekavši da se boji za budućnost naših drugova. Štab Bataljona, odmah, po kuriru, izvještava Nenada, koji je bio s nama na Zijemljima. Kurir je stigao rano izjutra 4. juna i Vasić uzima desetinu boraca Udarne čete, kojoj se na ličnu molbu priključuje Pero Lažetić iz Zijemaljske čete. Komandir čete Maksim Kovačević poimenično je odredio sastav desetine, kojoj je na čelu bio Danilo Kovačević. Vasić sa 12 boraca, po kiši, oko podne, stiže u školu na Zaborane, gdje je bila smještena Komanda čete i njen 3. vod. Nadomak Dramiševa, kolskim putem, koji je vodio preko pašnjaka i brisanog prostora, kretala se zbijena kolona desetine i predstavljala idealan cilj četničkoj zasjedi. Na začelju kolone išli su Vasić i Ilija Glogovac. Četnici su pustili našu kolonu da dođe na malo odstojanje, a zatim su otvorili plotunsku paljbu po njima. Čelo kolone, pokošeno mecima, palo je na zemlju, većina je bila smrtno ranjena. Začelje je prileglo i otpočelo pucati. Ranili su trojicu četnika. Odmah zatim, ko je mogao spasio se bjekstvom. Kad je zapucalo, Ilija Glogovac se pridigao i pobjegao. Tom prilikom poginuli su ili su bili teško ranjeni, a zatim pobijeni: HASAN DAUPOVIĆ ŠKODA, službenik iz Ljubuškog, ABDULAH DIZDAREVIĆ DULE, trgovac iz Ljubuškog, IBRAHIM DŽAFEROVIĆ, radnik iz Mostara, DANILO KOVAČEVIĆ, seljak iz sela Spile kod Nikšića, RADOSLAV KOVAČEVIĆ, seljak iz sela Spilc kod Nikšića, PETAR LAŽETIĆ, radnik iz Mostara, ĐORĐE MUJAČIČ, seljak iz sela Crkvice kod Nikšića, MILAN NOVAKOVlĆ, seljak iz sela Crkvice kod Nikšića, SIMO VUJAČIĆ, seljak iz sela Maočića kod Nikšića, i ALEKSA VUJOŠEVIĆ, Crnogorac.” (E. Ćemalović, Mostarski bataljon)

Posmrtni ostaci Pere Lažetića su nakon rata preneseni i sahranjeni na Partizanskom spomen-groblju u Mostaru. Izvor: arhiv Radmila Brace Andrića.