Alija R. MURATBEGOVIĆ

ALIJA (RAGIBA) MURATBEGOVIĆ zvani ŠICE, rođen 19. oktobra 1922. u Višićima kod Čapljine. Učenik Gimnazije u Mostaru, gdje je živio s porodicom. Član SKOJ-a od 1941. Bio u grupi skojevaca koja je iznijela municiju iz Sjevernog logora 1941. godine za potrebe Odreda (u grupi su bili: MLADEN BALORDA, vođa grupe, MUSTAFA ĆEMALOVIĆ ĆlMBA, RIFAT FRENJO, ALIJA MURATBEGOVIĆ ŠlCE, ŽIVKO PAPO HENĆI, MARTIN RAGUŽ i HASAN ZAHIROVIĆ LACA).

U NOV i POJ stupio oktobra 1941. u Mostarski (konjički) bataljon. Borac, poginuo u četničkom puču juna 1942. u Zaboranima kod Nevesinja. Prema sjećanjima saboraca, “Ljubo Semiz, politički delegat voda, i Alija Muratbegović Šice, đak iz Višića kod Čapljine, bili su sa desetinom na položaju, pa kad su čuli pucnjavu u Barama, Ljubo je poslao Aliju da izvidi o čemu se radi. Došavši u Bare, četnici su ubili Aliju čim su ga ugledali.”

ODLOMAK IZ LITERATURE:

“Vodeći stalne borbe, Bataljon je trošio municiju i mnogi borci su ostali sa po pet do deset metaka. Štab Bataljona dobio je poruku Operativnog štaba da su i njihovi borci skoro ostali bez municije i traže da im je pošaljemo u granicama svojih mogućnosti. Nenad i Štab pozivaju Mehmeda Trbonju, Mustafu Ćemalovića Ćimbu, Zivka Papu Henćija i Hasana Zahirovića Lacu na konsultaciju kako da se dođe do municijej. Trbonja je odmah predložio da se uđe u Sjeverni logor u Mostaru i iz magacina pokupi municija. S prijedlogom se Štab saglasio, i oni su isti dan krenuli na zadatak. Na putu iz Dobrća za Mostar grupa je srela Rifata Frenju, Martina Raguža i Aliju Muratbegovića Šicu, koji su se nakon izvršenih zadataka vraćali u Bataljon. Svi zajedno krenuli su grad. Sa Henćijem su pošli Laća i Ćimba kod njega kući, a ostali su se smjestili u baze na Carini. U toku dana dogovoreno je sa Omerom Ciberom Begom, koji je radio u njemačkoj radnoj organizaciji TODT da kamionom izbace municiju nakon izvršene akcije u logoru. Sa Muhamedom Bostandžićem, baštovanom, koji je radio u Sjevernom logoru, dogovoren je način dolaska do magacina municije i kako izbjeći straže. S prvim mrakom 21. aprila 1942. grupa se iskupila i krenula na zadatak, po municiju. U magacin se ušlo preko krova. Drugovi su iznijeli 22.500 metaka u 15 sanduka i 7 neispravnih pušaka. Municiju i puške prenijeli su u kuću Henćijevog brata u blizini logora. Za cijelo vrijeme akcije padala je kiša kao iz kabla i spirala tragove naših boraca, »provalnika«, posebno one koji su vodili kući porodice Papo. Trbonja je naredio da Frenjo, Muratbegović i Raguž odmah krenu u Dobrč i ponesu po jedan sanduk municije, koristeći noć i kišu, da bi se bar nešto spasilo ako dođe do otkrivanja skloništa ili zapljene za vrijeme prevoženja. Arap je takođe dobio zadatak da pođe u Dobrč i mobilise seljake koji će s konjima kod tvrđave čekati dolazak kamiona.”