Sabrija S. PUZIĆ 

SABRIJA (SALIHA) PUZIĆ, rođen 11. marta 1921. u Mostaru. Student prava. Član SKOJ-a od 1939. i KPJ od 1941, u Bataljonu od početka 1942, komesar čete, poginuo u Žuglićima kod Konjica marta 1943.

Brat palog borca Omera Puzića. Jedna ulica u Mostaru nazvana je po braći Puzić.

ODLOMCI IZ LITERATURE:

„U popodnevnim časovima Mostarski bataljon je krenuo iz sela Jabučice na zadatak i noću 18/19. januara stigao pred spoljnu odbranu Žepča. U prethodnici Bataljona nalazio se vod Špire Savića iz 2. čete. Vod je naišao na četiri seljaka, od kojih su dvojica imala puške, a dvojica sjekire, razoružao ih, te ih uzeo za vodiče. Naša 2. četa, na čelu sa komandirom Ljubom Miljanovićem i komesarom Sabrijom Puzićem, nešto ranije od predviđenog vremena za opšti napad, u 22 sata, podišla je bunkerima, pravljenim od dasaka i šiblja sa nabijenom zemljom. Našavši se pred jednim bunkerom, ne čekujući signal za napad — pucanj iz topa »Krnje « — borci su bacili šinjele na žice i upali u bunker, gdje su zarobili šest iznenađenih domobrana i zaplijenili puškomitraljez i pet pušaka. Odmah zatim pucanj iz »Krnje« označio je opšti napad. Nastala je jaka pucnjava. Među zarobljenicima u bunkeru nalazio se domobran, koji je u susjednom bunkeru imao brata, i po naređenju komandira čete Miljanovića počeo ga je dozivati: »Omere, zarobili su nas partizani, nisu nam ništa učinili, predajte se i vi!« Posada drugog bunkera prestala je pucati i predala se, a zatim se predao i treći bunker. Četa je zarobila oko 20 domobrana i zaplijenila tri puškomitraljeza, dvadesetak pušaka i dosta municije. Vrata za upad u Žepče bila su otvorena.“

„Jedne večeri, kad su se vraćali sa sastanka iz sela: MUSTAFA ALIKALFIĆ BRKO, đak, ĐORĐE BOROZAN, radnik, MUSTAFA LAKIŠIĆ, radnik, i SABRIJA PUZIĆ, komesar čete, đak, svi iz Mostara, naišli su na četničku zasjedu. Četnici su gazom prešli Neretvu i pobili naše drugove koji su se kretali u grupi. Povremeno se pucalo tokom cijele noći, posebno četnici s druge obale Neretve, razgoneći vlastiti strah. A niko od nas nije obraćao pažnju na pucnjeve sa željezničke pruge. U zoru je mrtve drugove, sa kojih su četnici skinuli odjeću i cipele, pronašla patrola. U Bataljonu je zavladala velika žalost zbog pogibije starih boraca, koji su od početka ustanka bili u našim redovima.”