brošura “Partizanski spomenik u Mostaru” (1980.)
knjiga “Spomenica Mostara 1941-1945.”
drugi dokument ili dokaz o spomen-ploči (na pr. fotografija)
Ekrem O. ĆURIĆ
EKREM (OMERA) ĆURIĆ, rođen 4. oktobra 1927. u Prozoru. Od ranog djetinjstva živio s porodicom u Mostaru. Član SKOJ-a, učenik Gimnazije, jedan od najmlađih mostarskih ilegalaca. Mlađi polubrat Envera Ćemalovića. Uhapšen tri dana pred odlazak u Bataljon i obješen u sred grada 19. novembra 1943. godine, zajedno sa Mujom Selimhodžićem, Božo Skočajićem, Darinkom Bitanga, i Tomom Kljuićem, kao odmazda zbog prekinute telefonske linije njemačke vojske. Ustaše su uhapsile one koje su bili označili kao komuniste – ovo je bilo sedmo i posljednje Ekremovo hapšenje. I Ekremova i Enverova majka Hasiba je tom prilikom uhapšena i provela je u istom mostarskom zatvoru „Ćelovina“ 16 dana gdje je bila neprekidno ispitivana. Čula je kad su prozvali njenog sina i kad je odvođen u smrt. Ostalo je upamćeno da je Ekrem bio „hrabar momak i dobar zanatlija amater, koji se u svašta razumio“ i da je „je odlično svirao harmoniku“.
Posmrtni ostaci Ekrema Ćurića su nakon rata preneseni i sahranjeni na Partizanskom spomen-groblju u Mostaru. Izvor: arhiv Radmila Brace Andrića.
Kao trajno sjećanje na poginule podignut je spomenik kod Doma zdravlja, te spomen ploča na mjestu gdje su obješeni. Ekremovo ime je takođe nakon rata bilo zabilježeno na spomen-ploči u Mostarskoj gimnaziji. Ploča je nestala bez traga u vrijeme ratnih zbivanja 1992-1995.
ODLOMAK IZ LITERATURE: Enver Ćemalović, koji se od početka rata nalazio u Mostarskom bataljonu, prisjećao se kako je saznao za bratovu smrt:
„U Mostar je početkom novembra upućena grupa od 6 boraca pod vodstvom Vasilija Masle, koji su izveli 24 omladinca i omladinke. Prilikom dolaska grupe u selo Blace ispred Štaba Bataljona smo igrali u kolu i pjevali. U grupi je bio i Husa Orman, koji mi je doviknuo: »Ekra ti je obješen.« Prestao sam pjevati, a nastavio sam igrati u kolu. Kad se kolo završilo, sjeo sam sa Husom i Vasilijem, koji su mi ispričali da je 19. novembra Gestapo objesio u Mostaru (gore navedene, prim.a.)… Prilikom odlaska po grupu zamolio sam Vasu da obavezno izvede mog polubrata Ekrema, koji je bio podobro kompromitovan radom u mlinici i organizaciji SKOJ-a. (…) Vasa mu je najavio odlazak u Bataljon, ali je tri dana pred izlazak grupe uhapšen i obješen sa drugovima.“
Ćemalović, Enver (1986): Mostarski bataljon, Mostar; Konjhodžić, Mahmud (1981): “Mostarke”: fragmenti o revolucionarnoj djelatnosti i patriotskoj opredjeljenosti žena Mostara, o njihovoj borbi za slobodu i socijalizam, Opštinski odbor SUBNOR-a Mostar; https://poskok.info/mostarke-u-doba-okupacije-sloboda-nije-stigla-iz-bajke/ ; https://www.haber.ba/vijesti/bih/828920-obiljezena-77-godisnjica-ubistava-mostarskih-antifasista; Seferović, Mensur (1958): “Bataljon u okupiranom gradu”, Sarajevo; grupa autora: Spomenica Mostara 1941-1945.
Fotografije spomen-ploče: S. Demirović (2018.); https://www.facebook.com/photo/?fbid=2849660011986226; https://znaci.org/fotografija.php?br=15211 ; http://www.most.ba/091/015.aspx; https://www.youtube.com/watch?v=zl3W0gy7x5I&ab_channel=KnjOrg; Fotografija palog borca: Gordana Miletić Buzaljko.
Poznajete li detalje iz života ovog borca? Pošaljite nam vaše priče i fotografije. Sačuvajmo od zaborava!