Danilo R. MILIĆEVIĆ 

DANILO (RISTE) MILIĆEVIĆ VLADIKA (po jednom izvoru nosio je nadimak UČO*), rođen 25. oktobra 1919. u Hrgudu kod Stoca. Školovao se i živio u Mostaru, gdje se doselio sa roditeljima Ristom i Milicom (otac se zaposlio kao rudar u mostarskom rudniku). Učitelj, član SKOJ-a od 1938. i KPJ od 1939, član Međuškolskog rukovodstva SKOJ-a 1939. u Mostaru. Takođe, jedan od aktivnije članova skautske organizacije. U NOB od 1941, u prvoj grupi naoružanih dobrovoljaca-komunista koja se sredinom avgusta 1941. iskrala iz Mostara s ciljem organizovanja ustanka. Odred, kojiom je rukovodio Savo Medan, „krenuo je poslije 9 sati navečer iz mahale Bjelušine, naoružan sa 16 pušaka, po 150 metaka na svaku pušku. Svaki borac je imao revolver i najmanje po dvije “kragujevke“. Učestvovao na organizaciji ustanka na području Stoca, član Sreskog komiteta KPJ za Stolac, politički komesar Hrgudske partizanske čete. Nakon četničkog puča preko Mostara izašao u Mostarski bataljon na područje Prozora. Od avgusta 1942, Danilo je u stroju 10. hercegovačke brigade, s kojom će proći Šujicu, Livno, Šator planinu, Glamoč, Kupres, Vakuf, Prozor, Jablanicu, Čičevo, Nevesinje, Gacko. Učestvovao u bitkama na Neretvi i Sutjesci. Komesar čete, poginuo na Sutjesci u Centralnoj bolnici juna 1943. tokom Pete ofanzive.

Opisan je kao “prekaljeni partizanski borac”, “vrstan propagandist”, kojeg su “ljudi rado slušali i prihvatali”, “skroman i visokomoralan”. Prema jednom izvoru, “cijela njegova porodica bila je komunistički orijentisana, a njegova sestra Dana je zbog propagiranja ciljeva KPJ proganjana od strane Gestapoa.”

* Prema izvoru: Belović, Anđelko V. (1989):”Pali za slobodu”, borci NOR-a i žrtve fašističkog terora stolačkog kraja 1941-1945. godine.

ODLOMAK IZ LITERATURE:

“Za vrijeme raspusta redovno je obilazio rodni kraj, odlazio u Stolac i u posjetu rodbini na Hrgudu, nenametljivo propagirao komunističke ideje osvajajući simpatije kod ljudi. U tim mutnim vremenima bistrinom svoga uma Danilo je kao pedagog mnogima predočavao opasnost od fašizma i ukazivao na kapitulantsko držanje vladajućih krugova u predvečerje nadolazećih zlokobnih događaja u njegovom kraju.”

“U okruženju Sutjeske, iako je bio nježnog zdravlja i uz to veoma iscrpljen, kao pravi vojnik Partije hrabro se bori i juriša na neprijatelja po obroncima Zelengore. U tim borbama teško je ranjen u obje noge a zatim se razbolio od tifusa. Od posljedica ranjavanja i tifusa podlegao je na Šćepan polju juna 1943. godine. Džemal Bijedić je, sjećajući se svog druga Danila Milićevića, zapisao: “Bolan je to bio rastanak od mog starog partijskog druga, skromnog i visokomoralnog uče Danila…”

Biografija Danila Milićevića Uče, izvor: Belović, Anđelko V. (1989):”Pali za slobodu”, borci NOR-a i žrtve fašističkog terora stolačkog kraja 1941-1945. godine.